In Bram vindt ruimte neemt Bram van Helden het publiek mee naar een plek van rust en aandacht. Naar een verbeelde kamer uit Japan, waar hij graag zou willen zijn en soms voor heel even is. Naar een kamer die zichzelf opbouwt en waarin je kan verdwijnen.
De voorstelling probeert stap voor stap een beeld waar te maken en dit moment vast te houden. Ondertussen laten de klanken van geluidskunstenaar Mathijs Leeuwis je schipperen tussen de realiteit van de theaterzaal en de droom van een ruimte.

Geen enkele uitvoering van Op een gegeven moment zal hetzelfde zijn.
Iedere voorstelling opnieuw genereert een zelflerend artificieel intelligent systeem (AI) een nieuwe voorstellingstekst. Het gegenereerde toneelstuk wordt ter plekke live opgevoerd door een groep van vier acteurs Er is niet van tevoren gerepeteerd en het materiaal dat de AI schrijft, is nieuw en volledig onbekend. Op deze manier ontstaat er een samenwerking tussen techniek, acteurs en het publiek, die zich in het moment van de voorstelling zelf afspeelt.

 

Geen enkele uitvoering van Op een gegeven moment zal hetzelfde zijn.
Iedere voorstelling opnieuw genereert een zelflerend artificieel intelligent systeem (AI) een nieuwe voorstellingstekst. Het gegeneerde toneelstuk wordt ter plekke live opgevoerd door een groep van vier acteurs Er is niet van te voren gerepeteerd en het materiaal dat de AI schrijft, is nieuw en volledig onbekend. Op deze manier ontstaat er een samenwerking tussen techniek, acteurs en het publiek, die zich in het moment van de voorstelling zelf afspeelt.

THE WOMAN DESTROYED is een solovoorstelling waarin Courtney May Robertson ingaat op de complexiteit van onderwerping en verzet. In een poging om een gevoel van onzekerheid te ensceneren, wordt het publiek uitgenodigd om de gebeurtenissen gelijktijdig met Courtney te ervaren, terwijl ze in real time reageert op de eisen van een digitaal systeem. Geluidsprogrammering en computationele linguïstiek bepalen een deel van de live performance, waardoor het resultaat elke keer dat het wordt gepresenteerd uniek is.

In Realtime volgen we een theatermaker die een voorstelling probeert te maken over tijd. Maar het verleden ligt onbereikbaar ver achter hem en de toekomst wil maar niet beginnen. Terwijl het publiek ouder en ouder wordt, komt de première steeds dichterbij. Dries Gijsels en zijn crew scheppen een rusteloos, grappig en intrigerend universum en proberen in een race tegen de klok een nieuwe tijdzone te ontdekken, waar de aandacht niet versnipperd is en de tijd even kan uitrusten.

Ways To submit is een performance over dominantie en onderwerping. Over de manieren waarop we toegeven en de manieren waarop we de leiding nemen. Ways To Submit nodigt je uit bij een fantasie, een spel, een dialoog, een performance, een gevecht: een reeks duetten waarin macht aan het werk is. 

Het feest is afgelast en we blijven thuis. Daarbuiten is het een puinhoop. Deze voorstelling gaat over het willen scheppen van orde in de chaos, en over de orde willen verstoren. Over nieuwe dingen willen bouwen met oude shit. Een collageperformance van versneden lichamen, geënte dieren, halve landschappen, opnieuw samengestelde geschiedenissen, ontlede werelden.

In Rebuilding a Voice deconstrueren drie zussen de stem, op zoek naar meerstemmigheid. Via klank en fysiek spel breken de King Sisters nieuwe vormen open, geïnspireerd door hedendaagse muziekgenres van klassiek, jazz tot pop. Zo leggen ze de veelkleurigheid van de menselijke stem bloot.

 

In Rebuilding a voice deconstrueren drie zussen de stem, op zoek naar meerstemmigheid. Via klank en fysiek spel breken de King Sisters vormen open, geïnspireerd door verschillende muziekgenres van klassiek, jazz tot pop. Zo leggen ze de veelkleurigheid van de menselijke stem bloot.

K inaesthetics
of
U nion
and
S urrender

K.U.S. is het resultaat van het gezamenlijke verlangen van Marijn Graven en Iris Carta om een plek te creëren waar verzoening met de veelheid die het leven te bieden heeft, plaats kan vinden.

K inaesthetics
of
U nion
and
S urrender

K.U.S. is het resultaat van het gezamenlijke verlangen van Marijn Graven en Iris Carta om een plek te creëren waar verzoening met de veelheid die het leven te bieden heeft, plaats kan vinden.

Countersex Education is een TED-talk meets workshop meets performance van docent/performer Tabooboo, het alter ego van Maxime Dreesen. Tabooboo dompelt je onder in een wereld van nieuwe orgasmes en blozende wangen. Hier steelt de anus de show en is self-pleasure een feest dat je niet wilt missen. Een ontdekkingstocht voor mensen die vermoeden dat seks meer is dan een piemel in een vagina.

Deep Nyx is een glitched, gevallen concert. Op een constante drumsoundtrack, wisselt Nyx tussen het bespelen van drums en haarzelf, tussen het vereenzelvigen met Prince en een drumstok. Terwijl het lichaam beweegt tussen object en subject, onderwerpt ze zich aan geweld en afwijzing, sensatie en sensualiteit. Strevend naar extase, met de beperkingen van zelfproductie: elk aspect van Deep Nyx is gemaakt met de handen – drums, dans, geluid.

Tien gasten worden uitgenodigd om samen te dineren en te spreken. Aan de hand van (drank)spellen en denkoefeningen wordt het gesprek op gang gebracht. Over het mooiste uitzicht dat we ooit zagen, stoffelijk overschot en faceswappen met een dode. Over wat we doen, en nalaten. 
De gastvrouwen van Radicale Gezelligheid serveren, onder het genot van wijn en frietjes, de sterfelijkheid. Zij reflecteren met u op het leven en de lege plek, die we allemaal ooit aan tafel zullen achterlaten.  Opdat we met een volle buik en als Broeders in de Dood onze weg voortzetten.

Première op 5 augustus.

MISSA MATER SOLA (letterlijk: ‘mis over de eenzame moeder; mis over alleen de moeder’) is een tweede theatrale mis van componist & theatermaker Timo Tembuyser. Na een eerste mis over de zondaar, staat in MISSA MATER SOLA de moederfiguur centraal, geflankeerd door een zeskoppig zonenkoor — zes jongen(s) op weg naar een volwassen stem. In de afwezigheid van de Vader, wordt de Godin na millennia aan vrouwenonderdrukking bij elkaar gezongen.

In Om de hoek woont een struik brengen theatermakers Sonja van Ojen en Hendrik Kegels een zelfgebouwde miniatuurwereld tot leven. Tijdens deze woordeloze beeldende voorstelling zit het publiek rondom een reusachtige papieren maquette van een slapende stad. 
Om de hoek woont een struik is een betoverende en fantasievolle voorstelling waar we niet kijken naar de mensen maar naar alle andere inwoners van de stad. Zo spelen de Esdoorn, de Lantaarnpalen en de Kiosk op het plein de hoofdrol. De wereld, zo blijkt heeft de mens niet nodig om een feestje te vieren. 

Het gewicht van een gedachte is een gezamenlijke oefening in luisteren, waarin de deelnemer zich in stilte tot de onuitgesproken gedachten van de ander verhoudt. Twee op de tien mensen krijgt te maken met een (klinische) depressie. Het project concretiseert deze cijfers: wat gebeurt er met het onderling contact als we vanuit deze cijfers naar elkaar kijken? Op Cement 2022 doen de makers publiekelijk vooronderzoek voor dit werk.

Samen met zeven anderen neem je plaats in een glazen container middenin de stad. Langzaam verduisteren de ramen en bevind je je in een afgesloten ruimte. De blik keert naar binnen, naar de anderen in de ruimte en de persoon tegenover je.  
Het gewicht van een gedachte is een gezamenlijke oefening waarin je je als deelnemer in stilte tot de onuitgesproken gedachten van de ander verhoudt.   Wat is het gewicht van een gedachte?  En hoe weeg je een gedachte eigenlijk?