Iets wat je jezelf niet had kunnen voorstellen, iets dat niet in je eigen hoofd gebeurd.

Bij een popconcert zie je de impact van een kunstervaring het beste, je ziet hoe het golft door de ruimte. Die ervaring van hoe je daardoor wordt meegenomen of je nu wil of niet, dat kan theater ook doen. Ook in hele kleine zaaltjes, ook met heel weinig mensen.

Het betekent van niets iets maken, samen spelen, een nieuwe wereld creëren. Poëzie ervaren aan tafel.

Een moment waarop ik een Aha ervaarde. Waarop ik een inzicht kreeg. Het was heel magisch maar ik zag dat ik er aan mee kon doen.

Dat doet goede kunst volgens mij altijd wel, het gevoel geven van: Daar wil ik onderdeel van zijn, daar wil ik bij zijn of daar wil ik mee geassocieerd worden, of dat hoort bij mij.

In mijn fantasie is impact iets wat achter blijft na het zien van een kunstwerk of van het hebben van een ervaring. (Dat hoeft niet alleen in kunst context te zijn) Dat wat achterblijft dat is voor iedereen anders en is transformatief. Dat kan iets anders worden doordat mensen erover vertellen of het met zich mee dragen wordt het iets op zichzelf staand en brengt het iets anders teweeg.

lk moet buiten het residu blijven. Het moet hyperpersoonlijk blijven. En dat is hartstikke onhandig want er valt dus heel weinig aan te meten want dat is super subjectief.

Impact : Ik geef hier licht van